Mis je focus in je werk? Dit is wat je focus zélf mist

Wat je werkelijk nodig hebt om je concentratie te verhogen en je focus te verbeteren

Zo'n 15 jaar geleden leerde ik totaal onverwacht een belangrijke les over focussen.

Ik zie mezelf nog zitten. Aan een lange tafel, vol krassen en deuken. In een koud en tochtig gebouwtje van de scoutingvereniging. Met 10 mensen die ik niet kende. En een juf voor de klas.

'Was dit nou wel zo'n goed idee geweest?', dacht ik nog toen ik die maagdelijk witte vellen tekenpapier en potloden voor me zag liggen. Die advertentie in het lokale suffertje had me nogal wat beloofd: ook ik kon leren tekenen. Vanuit mijn rechterhersenhelft. Je weet wel, dat creatieve deel van je brein. Maar ik begon ter plekke toch ernstig te twijfelen: ‘Heid, wáárom ben je hier in vredesnaam aan begonnen? Je weet toch dat je helemaal niet kan tekenen!’

De juf liet er geen gras over groeien. 'Teken je linkerhand', zei ze. Zonder verdere uitleg.

Overprikkeld door alle nieuwe indrukken trok ik met klamme handjes papier en potlood naar me toe. Clueless over hoe nu verder. Daar zat ik dan: schouders stijf bij mijn oren, hartslag in mijn keel en mijn aandacht all over the place. Op zoek naar clues hoe het moest. ;-)

Na een uur stond mijn hand – uuuh, klauw – op papier:

'Goed gedaan', zei juf. 'Dat geloof je toch zelf niet, het lijkt nergens naar!', sneerde het door mijn hoofd. 'Mijn rechterhersenhelft is volgens mij op vakantie', zei ik hardop.

Juf wapperde al met een kartonnen passe-partout. Je weet wel, dat is zo'n kartonnen kadertje om een foto in een lijstje goed uit te laten komen. Juf's passe-partout had doorzichtig hard plastic over het gat in het midden.

'Leg dit passe-partout maar op je linkerhand en probeer het nog een keer.’

Een poosje later keek ik naar mijn twee linkerhanden:

Wow, ik kon tekenen...

15 jaar geleden, in dat tekenklasje, had ik geen idee waarom die simpele toevoeging van dat passe-partout zo'n veel betere tekening opleverde.

Inmiddels is het volkomen logisch voor mij.

Het belang van begrenzen

Ons brein – of specifieker onze rechterhersenhelft - heeft baat bij begrenzing. Bij een kader dat helpt zijn aandacht te focussen op wat binnen de grenzen van het kader te zien is. Het kader zegt als het ware tegen je rechterbrein: ‘Focus je nou maar hier op, want wat buiten het kader valt is maar bijzaak.’ 

Zonder duidelijk kader lukt je rechterbrein dat een stuk minder goed.

Zo kon ik me bij mijn eerste poging niet goed concentreren op de tekenopdracht. De analytische linkerhelft van mijn brein was zo overprikkeld geraakt door alle nieuwe indrukken, dat het me niet goed lukte om te focussen op juf’s opdracht. Mijn aandacht was overal en nergens. Het kostte daardoor veel tijd en moeite om mijn hand te tekenen.

Maar bij mijn tweede poging ging het tekenen een stuk makkelijker. Dankzij het passe-partout kreeg de emotionele en in plaatjes denkende rechterhelft van mijn brein ineens een kader om te focussen. En zo kon mijn rechterbrein mijn overprikkelde linkerbrein te hulp schieten. Samen verzonnen ze een aardige compositie. En richtten zich op interessante details als rimpeltjes, krommingen en plooien. Met als resultaat twee linkerhanden waar ik vandaag de dag nog trots op ben!

Kortom: het passe-partout vormde de brug die mijn beíde hersenhelften nodig hadden om effectief met elkaar samen te werken. Voor een goed eindresultaat.

Waarom ik dit verhaal met je deel?

In dat tochtige scoutinggebouwtje leerde ik dus die heel belangrijke les over focus:

• Focussen lukt het best als je je linker- en rechterbrein ontspannen met elkaar laat samenwerken.
• En: dat je de samenwerking tussen die twee het makkelijkst stimuleert door ze een praktisch hulpmiddel te geven. 

Kun je wel wat hulp gebruiken bij je concentratie verhogen en je focus verbeteren? Dan is de clinic Fiks je Focus wellicht interessant voor jou.